sábado, 24 de diciembre de 2011

Contacontos de Nadal...en Cádiz!

Aprovechando mi estancia en Cádiz, mi sobrina me pidió que contara un cuento a su clase y allí fui. Los enanos se multiplicaron y donde debía haber 25 acabaron siendo 79 niños y niñas de 5 años.


—Decidle “Buenos días” a la seño Amalia— les dice el maestro.
—Buenos días— dicen todos, menos uno:
—Good morning— se oye.
—Eh! Qué bueno, si sabéis más idiomas— les digo— pues yo os saludo con “Bos días rapaces e rapazas” hablándoos en gallego, la lengua que hablamos en Galicia. ¿Alguien conoce Galicia? ¿Sabéis dónde está?
—¡En China!
—¡Cerca de Rusia!

Y entre el griterío de palabras relacionadas con la geografía de los 5 continentes se oye una voz:
—Yo sé seño Amalia: Galicia es el país de las maravillas.
Ni imagináis la sonrisa que se me puso…
—Justo ese es: ¡y allí vivo yo!

sábado, 17 de diciembre de 2011

Navidad 2011



Estas Navidades desearía...unas navidades diferentes:

Sin árbol ni belén.
Sin luces en las ventanas.
Sin turrones ni mazapanes.
Sin cenas obligadas.
Sin villancicos.
Sin regalos que abrir.

Creo que estas navidades necesito unas navidades diferentes. Una de esas de amor y paz.
¿podría servirme una, por favor? ¿le queda alguna? ¿dónde podría conseguirla?

sábado, 12 de noviembre de 2011

Col. ESTE ES NUESTRO MUNDO /ESTE É O NOSO MUNDO


A colección "ESTE É O NOSO MUNDO", ten por obxecto achegar unha serie de orientacións teórico-prácticas sobre diferentes temáticas relacionadas co desenvolvemento integral do alumnado de 3-8 anos para favorecer o proceso de ensinoaprendizaxe axudando ao profesorado a través dunha intervención de carácter preventivo (anticipándose a posibles dificultades), indirecta (a nivel grupal) e ordinaria (dentro do currículo e a clase.

Cada volume consta de tres partes:

MANUAL PARA O PROFESORADO
Achega a información máis importante que debe saber o docente e explica como actuar preventivamente no seu grupo-clase. Para iso, ademais da teoría, centrarase en actividades a nivel grupal para desenvolver na aula.

CADERNO DO ALUMNO/A
Centrado en tarefas concretas que se poden desenvolver no propio libro. Xiran arredor dun eixe condutor (O club dos Investigadores) de carácter lúdico e dinámico, a través do cal o alumnado a partir de centros de interese propios das etapas de 3-8 anos, irá desenvolvendo o seu proceso de ensino-aprendizaxe por descubrimento.

DVD
Programa interactivo para desenvolver no encerado dixital ou de xeito individual nos ordenadores

 



sábado, 5 de noviembre de 2011

viernes, 4 de noviembre de 2011

LAS PALABRAS DE AMOR


Ciertas palabras son mágicas, tal y como se hace llamar este blog. Y son mágicas sólo para quien quiere ponerle ese punto de fantasía ya que, sabemos, que no todos tenemos los mismos gustos, las mismas expectativas, las mismas metas incluso habrá quien reniege de todo lo aparentemente irreal.

Volviendo a palabras mágicas, Queen  nos regaló unas cuantas (muchas, geniales,...) entre ellas hay especialmente unas que os dejo colgadas aquí: LAS PALABRAS DE AMOR:
Don't touch me now
Don't hold me now
Don't break the spell darling, now you are near
Look in my eyes
And speak to me
The special promises I want to hear
Las palabras de amor
Let me hear the words of love
Despacito mi amor
Love me slow and gently
One foolish world, so many souls
Senselessly hurled through the never ending
cold
And all for fear, and all for greed
Speak any tongue but for God's sake we need
Las palabras de amor
Let me hear the words of love
Despacito mi amor
Let me know, this night and evermore
This room is bare
This night is cold
We're apart and I'm growing old
But while we live, we'll meet again
So then my love we may whisper once more
It's you I adore
Las palabras de amor
Let me hear the words of love
Despacito mi amor
Touch me now
Las palabras de amor
Let us share the words of love
For evermore
For evermore

sábado, 15 de octubre de 2011

miércoles, 12 de octubre de 2011

SWEET SONG FROM VIGO

Hace años -ya muchos años- Fernando, un muy buen amigo, vino a pasar unos días a Vigo. No era la primera vez que venía pero quizás fuera una vez especial. En Córdoba tenía a su grupo inddie (Flow) y para ellos compuso esta canción SWEET SONG FROM VIGO, escribiéndola en la playa. El papel hoy volvió a mis manos escrito de su puño y letra. Se me asoma una sonrisa y la releo:

IN MY SWEET HOME
DOIN´T THE SAME WITH MY NODE
I WRITE YOU ALL THING THAT HAPPENED BEFORE

YOU TRY AND STOP ME
FROM GOING THERE, I´M JUST TO GO
NON, I DIDN´T WANT TO STAY ALONE.

WHEN THAT LONG RUN ENDED A FEW YEARS AGO
I´M STILL REMEMBERING PLACES AND FOOD

YOU TRY AND STOP ME

FROM GOING THERE, I´M WANT TO COME.

Se despiertan lejanos recuerdos pero igualmente la letra puede tener sentido en estos días.



Gracias Fer!

jueves, 6 de octubre de 2011

6 DE OCTUBRE

Pues es una fecha cualquiera para el resto de los mortales pero ciertamente en mi vida tiene un significado especial ya que en un día como hoy -hace 37 años- comenzó mi vida (o la que conozco).
Así que he elegido esta fecha para retomar mi abandonado blog.


 Hoy amanecí con un cumpleaños porteño, felicitaciones en casa y salió el sol a la vez que se escuchaban unos ruidos en el salón y en la cocina. Mis pequeños ratoncitos me prepararon un desayuno especial al que llegué gracias a un caminito de globos de colores. UNOS SOLES.


  
 Y creo que la mejor manera de celebrar este día podría ser dándole las gracias a mi preciosa madre (esa que me parió... y la que ha aguantado todos los chaparrones que le lloví). Para ello fui a visitarla a primera hora y darle un beso de agradecimiento. ¿Por qué siempre en los cumples le damos las felicitaciones al cumpleañero/a y nos olvidamos de las mamás?


Y sobre regalos...pues la semana pasada recibí unos muy especiales de Rita (mi gemela porteña) y de Dari (mi porteño gemelo), en la mesa de mi clase tengo una manualidad de Alba, ayer una tacita de Euge (mi amiga del alma) y ya llevo puesto unos pendientes de Cris (mi compi de Tui)... y todos los que me faltan aún! ;)


Y los chat, mails, SMS, llamadas al móvil y mensajes del caralibro...


A TODOS GRACIAS POR ESTAR, 
¡¡SIN VOSOTROS NO SERÍA QUIEN HOY SOY!!
¡FELIZ DÍA!
¡¡OS QUIERO11

viernes, 22 de julio de 2011

OH! Rosana...


Si te arrancan al niño, que llevamos por dentro,

Si te quitan la teta y te cambian de cuento
No te tragues la pena, porque no estamos muertos
Llegaremos a tiempo, llegaremos a tiempo.

Si te anclaran las alas, en el muelle del viento
Yo te espero un segundo en la orilla del tiempo
Llegarás cuando vayas más allá del intento
Llegaremos a tiempo, llegaremos a tiempo

Si te abrazan las paredes desabrocha el corazón
No permitas que te anuden la respiración
No te quedes aguardando a que pinte la ocasión
Que la vida son dos trazos y un borrón.

Tengo miedo que se rompa la esperanza
Que la libertad se quede sin alas
Tengo miedo que haya un día sin mañana
Tengo miedo de que el miedo, Me eche un pulso y pueda más

No te rindas no te sientes a esperar.

Si robaran el mapa del país de los sueños
Siempre queda el camino que te late por dentro
Si te caes te levantas, si te arrimas te espero
Llegaremos a tiempo, llegaremos a tiempo.

Mejor lento que parado, desabrocha el corazón
No permitas que te anuden la imaginación
No te quedes aguardando a que pinte la ocasión
Que la vida son dos trazos y un borrón.

Tengo miedo que se rompa la esperanza
Que la libertad se quede sin alas
Tengo miedo que haya un día sin mañana
Tengo miedo de que el miedo te eche un pulso y pueda más

No te rindas no te sientes a esperar.

Sólo pueden contigo, si te acabas rindiendo
Si disparan por fuera y te matan por dentro
Llegarás cuando vayas, más allá del intento
Llegaremos a tiempo, llegaremos a tiempo.

Sólo pueden contigo, si te acabas rindiendo
Si disparan por fuera y te matan por dentro
Llegarás cuando vayas, más allá del intento
Llegaremos a tiempo, llegaremos a tiempo.

LA HUIDA

Y de repente, la humedad invadió su cara.

Comenzó siendo una pequeña lágrima, la misma de cada la mañana, a la que seguían todas las demás.
Se estaba conviertindo en un ritual.

A esa primera lágrima -e invariablemente- le precedía una sensación de ausencia, de pérdida, de desarraigo que le nacía en el estómago e iba directamente a su cerebro, tronándole con flashes del pasado, visiones del presente, sueños futuros. Y siempre acompañado de la extraña sensación de una deseada, pero a la vez, angustiante soledad.

Cerraba fuertemente los ojos pero, en ese vacío en el que se anclaba, se abría una pequeña mirilla a través de la cual todo aparecía desenfocado.

De nuevo, y como cada día, su instinto le gritaba que la escapada sería una opción, la mejor quizás.

Huir ayudaría a no ver a través de esa mirilla.

Y huyó…tan lejos que lo olvidó todo.

Incluso olvidó quien era.

sábado, 9 de julio de 2011

jueves, 7 de julio de 2011

 
Un atractivo más para visitar y hacer turismo en Marín es la apertura de la primera instalación de este tipo un ecoparque situado en Marin concretamente en los árboles de la Finca de Cadro, a cuatro kilómetros del centro urbano y frente al Pazo del mismo nombre, que sostiene un sinfin de plataformas que se conectan entre sí por cables de seguridad y pasos de diferente dificultad y destreza sobre los que cualquier persona puede "pasear" siempre con el arnés debidamente colocado para evitar cualquier caída desde las diferentes alturas a las que los circuitos discurren.

Hemos pasado el domingo en las instalaciones y son geniales... una idea muy divertida (y cara para ser una actividad municipal) para ir con peques (más de 4 años) con la que seguro lo pasaréis bien todos.

Y los días de mucho calor serán los mejores para estar allí, bajo la copa de los pinos y a algunos metros del suelo.

Nuevo restaurante Habeshá etíope en Vigo

El 18 de junio abrió sus puertas en Vigo un nuevo restaurante de cocina tradicional etíope que pretende, además de facilitar el deleite de los aromas y sabores del país, difundir su cultura milenaria. Situado en la calle Urzáiz, nº 63 (tlf.986 226 936). Según la Carta se ofrecen variados platos que abarcan los condimentados con picantes, los "alicha" (sin picantes) y los vegetarianos, que suelen consumirse en Etiopía los miércoles y viernes (además de la época de ayuno). Y por supuesto que se puede disfrutar de la ceremonia del café y el tej, que recomendamos para brindar y facilitar una buena digestión.



Vía Mamá Etiopia.

miércoles, 29 de junio de 2011

Presentación de A PRINCESA DAS SETE COROAS na FEIRA DO LIBRO DE VIGO

Pois me acaban de dar esa nova: presentaremos o novo libro nin nada máis nin nada menos que na Feira do Libro da miña cidade.

Ven a ser un orgullo...e unha grande responsabilidade.

E non atopono nin unha foto, nin o cartel, nin tan sequera o programa no formato no que sérá publicado... só esta páxina na que informan dos actos que se desenvolverán:


Pois ahí estaremos. SÁBADO 2 DE XULLO ÁS 20.30 HORAS.

jueves, 16 de junio de 2011

A PRINCESA DAS SETE COROAS

Tardou moito, moito. Case está en todas as librarías e non me entero...
Ofrézovos a portada e un anaco da historia.

Alba é una nena que lle encanta o mundo das princesas. Un día oe a súa nai que lle ten que levar ao oftalmólogo. Para dar co motivo, Alba investiga o que vai facendo cada día. Ata que dá coa resposta: enfádase con facilidade e neses momentos chisca os ollos. E agora... que ten que facer?

Esperamos que vos guste!
Posted by Picasa

domingo, 12 de junio de 2011

FUNAMBULISMO

Ilus de Michel
Funambulismo es el arte de caminar a lo largo de un delgado alambre o cuerda, generalmente a una gran altura. Este es un acto común en los circos, donde uno o más artistas actúan frente a una audiencia. A menudo se hace como un ardid publicitario, realizando el acto en ciertas ubicaciones especificas o buscando batir records de distancia o altura. Los funambulistas a veces usan equipo para mantener el equilibrio, y en otras ocasiones pueden realizar la hazaña sin una red de seguridad para el efecto.

El funambulista siente que la cuerda le atrae. Le llama la atención esa especie de inseguro baile, un baile sin pareja con una embaucadora melodía y unos pasos por elegir.
El funambulista, sin saberlo, elige ser funambulista.
El funambulista se afana a vivir encina de una cuerda, casi siempre floja y a gran distancia del suelo. Sobre ella se siente bien, es capaz de dar saltos, volteretas, andar en bici... Sobre ella la sonrisa le sale sola y se siente alguien distinto. Siente el riesgo y la adrenalina explota dentro de él. La inseguridad de la cuerda da seguridad a su persona.
El funambulista lleva zapatillas y nunca zapatos de tacón altos. Sabe que el resto del mundo anda con los pies en el suelo pero ese no es su medio.
El funambulista es aclamado por todos, a todos sorprenden sus peripecias pero todos los que le aplauden saben que es un ser extraño. Quizás ninguno quisiera ser un funambulista.
El funambulista comenzó a deslizarse en su cuerda floja con una red de protección. Se sentía seguro pues, ante algún imprevisto, siempre tenía un buen colchón para amortiguar el golpe. Un día, decidió quitar la red que le protegía y seguir viviendo en las alturas, en su cuerda floja, en su mundo particular, viéndolo todo desde arriba.

El funambulista sabe que en cualquier momento podrá caer; ya la red no la tiene, ni la podrá tener más.
Pero él es un funambulista, pudo haber sido un  protector policía, un pucro barrendero, un divertido payaso, un salvador médico, un legal juez, un ladrón de poca monta, un ... pero él es un funambulista.
...
Y, mientras cae, en un viaje de segundos, sin red, sin aplausos, sin risas... el funambulista piensa que el suelo también podría haber sido una buena elección, otro estilo de vida totalmente diferente.

lunes, 23 de mayo de 2011

EDUCAR EN (Y) LA RESPONSABILIDAD (y2)

2ª parte del vídeo utilizado en el taller de la Escuela de Padres y Madres del CEIP Javier Sensat de Vigo
Encatada de estar con vosotros una vez más (y ya después de tres años!)

viernes, 20 de mayo de 2011

LA IMPORTANCIA DE LOS AFECTOS

El emperador Federico II fue conocido en su tiempo como «stupor mundi» (pasmo del mundo) por su carácter excéntrico y heterodoxo y por sus conocimientos. De él se dice que hablaba nueve lenguas y escribía en siete, a diferencia de otros monarcas de su época, muchas veces analfabetos. Su curiosidad intelectual lo llevó a profundizar en la filosofía, la astronomía, las matemáticas, la medicina y las ciencias naturales. En 1224 fundó la Universidad de Nápoles.

Xavier Guix cuenta en su libro que el emperador Federico II quiso investigar cuál sería el lenguaje primitivo y natural de los hombres.

Con este fin ordenó que se pusiera un cierto número de recién nacidos bajo los cuidados de nodrizas a las que se dio orden estricta de atender con esmero a los niños de modo que nada les faltara, pero cuidando mucho de no dirigirles nunca la palabra ni de hablar con otros en su presencia.

El emperador esperaba poder certificar así qué  lenguaje esponténeo nacía de sus bocas: si griego, latín o hebreo.

Por desgracia el experiemnto no llevó a ninguna conclusión: todos los niños murieron.

Tuvieron que pasar siete siglos para comprender lo que sucedió realmente: UN MARASMO, es decir, la desnutrición energética. 
Aquellas criaturas no dispusieron de estímulo afectivo alguno. La deficiencia calórica no provenía de una malnutrición, sino del abandono afectivo.

Xavier Guix(2011): ¡Cuánto te quiero! [pág.24-25]

miércoles, 18 de mayo de 2011

O LECTAURANTE na B.P.M. de PAZOS DE BORBÉN

Unha actividade na que o pasei fenomenal cos cativos de 4º EP do cole de Pazos de Borbén.


Noraboa rapaces polo voso comportamento, as vosas ganas e a vosa creatividade..ah! e polas profes!!!

lunes, 16 de mayo de 2011

HOXE TAMÉN TIVEMOS UNHA INTERESANTE CLASE...

Baseándonos nun poema de LOIS PEREIRO, escritor conmemorado neste DÍA DAS LETRAS GALEGAS, fixemos na clase de PROXECTO INTERDISCIPLINAR cos meus alumnos de 1ºB-ESO unha actividade de escritura creativa.
Teño que dicir que dunha primeira volta os alumnos non tiñan nin idea que lles poidera saír algo interesante... Agora sodes vós os que podedes dar a opinión.


 Tristemente convivo coa túa ausencia
sobrevivo á distancia que nos nega
mentres bordeo a fronteira entre dous mundos
sen decidir cal deles pode darme
a calma que me esixo para amarte
sen sufrir pola túa indiferencia
a miña retirada preventiva
dunha batalla que xa sei perdida
resolto a non entrar xamais en ti
pero non á tortura de evitarte.
ACTIVIDADE:
Elixe tres palabras desta poesía de Lois Pereiro e crea a túa propia idea/oración/sentimento...

Xamais sobrevivo coa calma do teu pesar. ELENA SALGADO

Ata agora xamais vin unha batalla perdida. NINOSKA

Na fronteira que nos separa, tristemente quedei perdido de amor. DAVID GÓMEZ.

Nun mundo tan triste se pode ser feliz amando a alguén. EDUARDO.

Nos dous mundos hai unha batalla que semella unha tortura. ALEJANDRO PÉREZ.

Tristemente con evitarte, meu corazón vexo sufrir. ELENA SALGADO.

A distancia que hai entre dous mundos sepáranos a ti e a min. GONZALO.

Na fronteira que separa a batalla da vitoria, vexo esta batalla perdida. ELENA BRAVO.

Non podo evitar unha preventiva tortura no meu corazón. BRAIS DGUEZ.

Entre dous mundos sen amor non existe calma no teu interior. ELENA MANSINHO.

Non sobrevivo coa fronteira que separa os nosos mundos. LUCAS RGUEZ.

Dous mundos: o amor e a felicidade.
Dous mundos diferentes.
Prefiro retirarme antes de sufrir por ti. ADRIÁN FANDIÑO.

domingo, 15 de mayo de 2011

Le damos una vuelta a las lágrimas???

Mira, la casualidad ha hecho que llegue a mis manos (o pantalla del PC) este corto ...quizás para despertar la sonrisa.
vía Trafegando Ronseis

sábado, 14 de mayo de 2011

hoy por mí

Esta noche mis lágrimas no se las dedico a otros.
Esta noche lloro por mí...porque también tengo derecho, ¿no?

viernes, 6 de mayo de 2011

Todo el Mundo, Alguien, Cualquiera y Nadie.

Esta es una historia de cuatro personajes llamados Todo el Mundo, Alguien, Cualquiera y Nadie
Era necesario hacer un trabajo importante y se pidió a Todo el Mundo que lo hiciese. 
Todo el Mundo estaba seguro de que Alguien lo haría. 
Cualquiera podría haberlo hecho, pero Nadie lo hizo. 
Alguien se enfadó por ello, ya que era un trabajo de Todo el Mundo.    
Todo el Mundo pensó que Cualquiera podría hacerlo, pero Nadie se dio cuenta de que Todo el Mundo no lo haría. 
Finalmente, Todo el Mundo culpó a Alguien cuando Nadie hizo lo que Cualquiera podía haber hecho.
Pfrien, 1989

jueves, 5 de mayo de 2011

ayer - hoy - mañana

El presente es eso que pasa cuando uno está haciendo otros planes...
Y qué razón tiene.
Si además añadimos que científicamente el presente sólo dura 3 segundos... ¿por qué quemamos tantas fuerzas y nos aferramos en vivirlo??  es imposible centrarte en él.
Viste, ya hemos pasado a muchos pasados-presente desde que estás leyendo ésto.

Reconozco que la última parte de mi vida la he dedicado a planificar y soñar con mi presente-futuro.
Ahora me doy cuenta que quizás sea más interesante pensar en el futuro, sin presentes...es menos doloroso y quizás con más razón.

Además mi presente es compartido, mi futuro también por lo que una nunca sabe qué quieren/esperan/desean/van a hacer los demás y también en función de sus planes se forja mi presente... y mi futuro (o posibles futuros).

Y sobre el pasado???? qué hacemos??? pues yo creo que no olvidarlo, es lo que uno acaba siendo...sólo pasado. Viste, tus recuerdos hacia mí ya lo son (han pasado tres segundos). Y finalmente es el pasado el que te trae el tren en el que te vas a subir...o no.

Siempre hay elecciones.

domingo, 1 de mayo de 2011

FELIZ DÍA DE LA MADRE

MIS ANGELITOS
Cuenta una leyenda que a un angelito que estaba en el cielo, le tocó su turno de nacer como niño y le dijo un día a Dios:

- Me dicen que me vas a enviar mañana a la tierra. ¿Pero, cómo vivir? tan pequeño e indefenso como soy.
- Entre muchos ángeles escogí uno para ti, que te está esperando y que te cuidará.

- Pero dime, aquí en el cielo no hago más que cantar y sonreír, eso basta para ser feliz.
- Tu ángel te cantará, te sonreirá todos los días y tú sentirás su amor y serás feliz.

- He oído que en la tierra hay hombres malos. ¿Quién me defenderá?
- Tu ángel te defenderá más aún a costa de su propia vida.

- Me han dicho que ahí la vida es muy difícil.
- Tranquilo, tu ángel te enseñará a disfrutar de ella, aún siendo complicada.

- Seguro que me sentiré solo.
- Jamás, ya lo verás, tu ángel te procurará compañía y también te enseñará a respetar la soledad.

-¿Y cómo entender lo que la gente me hable, si no conozco el extraño idioma que hablan los hombres?
- Tu ángel te dirá las palabras más dulces y más tiernas que puedas escuchar y con mucha paciencia y con cariño te enseñará a hablar.

En ese instante, una gran paz reinaba en el cielo pero ya se oían voces terrestres, y el niño presuroso repetía con lágrimas en sus ojitos sollozando...

-¡Dios mío, si ya me voy dime su nombre!. ¿Cómo se llama mi ángel?
- Su nombre no importa, tu le dirás : MAMÁ.

viernes, 15 de abril de 2011

A PALABRA MÁXICA - Libros: Unhas fotiños de dous días moi agradables = SOUTOM...

A PALABRA MÁXICA - Libros: Unhas fotiños de dous días moi agradables = SOUTOM...: "Alba e máis eu explicando o proceso de creación de SOÑOS DE ALGODÓN Cativos creando os seus propios contos Yared e outros nenos tamé..."

Cambiamos capirotes por una sonrisa ;D

Se acerca la Semana Santa y  los que tenemos que trabajar en esas fechas tenemos que echarle humos.
Ahí va una ayudita:

 

      La indiscreta


Dialogo entre dos vecinas
- Carmen, ¿estás enferma?. Te lo pregunto porque he visto salir a un médico de tu casa, esta mañana.
- Mira, ayer por la mañana yo vi salir a un militar de la tuya, y no estamos en guerra, ¿verdad?

Evidencia
- ¿Sabes cuál es la diferencia entre el papel higiénico y las cortinas de baño?
- No.
- ¡Aja, entonces fuiste tú…!
Una copa de más…
- Doctor, me siento mal… todo me da vueltas… además, me arde el corazón.
- Mire, señora, en primer lugar no soy doctor, soy barman; usted no está enferma, está borracha; y en tercer lugar, no le arde el corazón, tiene una teta en el cenicero.
Tartamudos
En una oficina:
- Dígame su nombre.
- Pepepedro Pepepérez.
- ¿Es usted tartamudo?…
- No, el tartamudo era mi padre y el del registro civil, un hijo de p…
Se encuentran dos chinos:
- Pues el otlo día me complé un coche.
- ¿Ah sí? Sí, mila, es ese de ahí.
- ¿Y qué malca es?
- Un Alfa.
- ¿Lomeo?

- ¡Lo meas y te doy una ...!
Feos
Le comenta un tipo a alguien en una boda:
- Oiga, ¿se fijó que la Novia es bastante horrible, la pobre?
- Oígame, ¿qué le pasa?, ¡no se exprese así, que es mi hija!
- ¡Ay!, usted perdone, no pensé que usted fuera el papá.
- No soy el Papá… soy la Mamá, capullo!.
Borracho
Llega un tipo a su casa, de madrugada, cayéndose de puro borracho, y le dice a su mujer con voz estropajosa:
- Berta… Voy a amarte!!!!
- Si quieres vete a Júpiter “desgraciao” pero a mí déjame dormir!!!
        La policía de tráfico en País Vasco

¡Alto! Se ha saltado un semáforo en rojo. Tengo que ponerle una multa. Dígame su nombre.
- Josetxu Aristeguicorteneindiaguirre de Urrutxomengasalaberría y Mendiagorrialbizu de Gurruchagagoitiaga.
- Bueno, rojo…. lo que se dice rojo.. no era: era ámbar intenso, más bien. Siga, por favor …
Bebé probeta

-Mamá ¿quien es mi papi?
-No lo sé hijo, eres un bebé probeta
-¿Qué es eso?
-PROBE TAntos hombres, que no sé quién es tu papá.

Le dice un hombre a su mujer:
“Te apuesto lo que sea a que no eres lo suficientemente lista como para decirme algo que sea capaz de alegrarme y entristecerme a la vez”
A lo que ella responde:
“De tu grupo de amigos el que la tiene más grande eres tú”.

domingo, 10 de abril de 2011

Obradoiros na BILBIOTECA DE SOUTOMAIOR

A biblioteca de Soutomaior ven a celebrar a súa VI semana do libro con actividades para os cativos de 4 a 10 años. Convidáronme a participar con dous obradoiros:

SOÑOS DE ALGODÓN que o farei con Alba o luns 11 de abril ás 17.00h
A ILLA DO TESOURO o mércores 13 á mesma hora.

Pois alí estaremos encantados de contar historias e crear contos cos ratos da biblioteca de Soutomaior.

IF (by Sabina)

Si cundieran
los milagros, si no tuvieran
alergia a la primavera
las amapolas,
si pudiera,
ángel travieso,
bucear
por los sótanos de un mar
preso
en una caracola,
si no viajara
tan sola
la luna
que se dispara,
tan hambruna
y tan despacio
por el espacio,
si se muriera
la muerte en un accidente
de carretera,
si tremolara
desde el palacio de Oriente
la bandera
tricolor de la tercera
república en el balcón,
si sirviera
esta canción
para que tú me absolvieras,
si no me doliera
tanto el corazón…

miércoles, 6 de abril de 2011

Skhizein

¿Qué pasaría si te impactara un meteorito de 150 TM?
¿Cómo te sentirías si tu cuerpo estuviera a 91 cm de ti?
¿y si después descendiera 75 cm más?
¿podrías hacerte a esta nueva situación?
¿qué pasaría por tu cabeza cuando nadie entendiera tu situación?
¿y si incluso les diera igual?


[y si el meteorito de 150 TM es tu propia vida????????????]
Escrito y dirigido por Jérémy Clapin

lunes, 4 de abril de 2011

As brincadeiras 2011

Ayer en el barrio de Bouzas se celebró la Fiesta das Brincadeiras (unha Reconquista particular) A la que siempre vamos.
Este año fue especial porque mis enanos decidieron vestirse para el momento (como manda la tradición) y ganarse unas pesetillas (bueno, Eurillos); así que madrugaron, montaron una confitería en casa en la que hicieron magdalenas (yo sólo las metí en el horno), elaboraron su cartel... 
Y A VENDERLAS EN LA FIESTA!!!!!! 
AHÍ ESTÁN, MORTALIZADOS.

Nota: vendieron todas las magdalenas en menos de 30 minutos!!!!!!!!!, se sacaron 8 euros... Y YA TIENEN PLANES DE ORGANIZAR UNA MEDIANA EMPRESA PARA EL AÑO QUE VIENE!!!
Y TODO CON UNA SONRISA! (AY! MIS NIÑOS!)

Obradoiro de Kamishibai na biblio de Ponteareas II

Unha tarde de traballo, de moito traballo na que...
lemos contos

escoitamos contos

imaxinamos HISTORIAS

e CREAMOS OS NOSOS PROPIOS CONTOS CO KAMISHIBAI

domingo, 3 de abril de 2011

Campamento Urbano (para días laborables de Semana Santa)

Tienen una pinta estupenda! Ojo con las fechas de inscripción!
Son de la Diputación de Pontevedra y GRATIS.
Para los que trabajamos en estas vacaciones puede ser una solución interesante.

Cal é o noso lugar?/ ¿Cuál es nuestro lugar?



Vía Trafegando Ronseis, aparece esta curta na que se cuestiona o noso quefacer diario, as rutinas pero tamén a recompensa do traballo feito.
Gústame (como diriamos no Feisbuk).

sábado, 2 de abril de 2011

SOLEDAD

1)

NFVNANCNZSuvhmnCLJSDVÑJAFBNCDNCLCFNCNBVXNCºSNSLKNCLKSNN,MNKCJºCJVSOLEDADCMP4R'38TGHVCNLMKPXOq'x0e+fvºhvcnjejcjAJLDEOWFHCLaNNC ODP2E0IFVMN ,SCÑQoie01289DS-sN Ml_sJCNV sVmm-JS-ZLV.J -Lkvj




2)

SOLEDAD






.

2 ABRIL 2011

Happy Birthday.
Ahí va tu Pablito Alborán...hoy te toca!
Disfruta que son dos días (y uno ya lo hemos vivido)
Te quiero.
Bicos. 

jueves, 31 de marzo de 2011

Visiteando

No me lo puedo creer!
No me había fijado en el contador de visitas... y resulta que superan las 19.000!!!
y eso que estamos de capa caída y ya la afluencia de entradas va en descenso.
Bueno, a todos vosotros: GRACIAS!

Obradorio de kamishibai na BPM de Ponteareas

Imos por segunda vez á Bilbioteca de Ponteareas co gallo da celebración do Día Internacional do Libro Infantil e Xuvenil.
Nesta volta cambiamos de método e basearémonos no Kamishibai xaponés para contar e inventar contos.

miércoles, 30 de marzo de 2011

2 de abril: Día Internacional do Libro Infantil e Xuvenil

Un ano máis festaxamos esta data, que para algúns aínda nos é singular e a acollemos con ledicia xa que os libros forman parte da nosa vida (emocional, profesional, personal...)

No noso instituto xa preparamos a algúns rapaces para que sexan contadores de contos para os máis cativos dos outros centros escolares da zona, motivo polo que están moi nerviosos e cada día perfeccionan máis a técnica.

E na nosa cidade temos, como nunca, cantidade de iniciativas institucionais e privadas para adicar ao divertimento na mañá do sábado. Imos con elas:





Libraría Peles Guedellas (antiga Libraría Mañán)
"REGALAMOS CONTOS CONTADOS"
Entrada de balde
Sábado 2 de abril de 12 a 13.00

Que non, que non nos cansamos de ser unhas regalonas, sen preguizas co novo horario, máis ben renovadas e con moitas ganas de facer pelesguedellas, aínda que sexa aos poucos.
Así que convidámosvos un día máis, unha mañá de sábado máis, día 2 de abril, coa perspectiva da fin de semana por diante, a virdes a Peles Guedellas, en horario de media mañá, ás 12h. coas sabas ben despegadas xa. Esperámosvos, desexosas de mostrarvos os mobles novos.


Verbum - Casa das Palabras
TEATRO: OS RATOS DA BILIOTECA
Para nenos de 3 a 8 anos
Entrada de balde
Sábado 2 de abril de 12 a 12:45

Co gallo da celebración o 2 de abril do Día Internacional do Libro Infantil e Xuvenil o Verbum – Casa das Palabras vai contar cuns convidados de excepción: os Ratoncios de Lonxedetodo, unha familia de ratos de biblioteca que nos presentarán unha historia con plantexamento, nó e desenlace, na que se intercalan dous ou tres contos, recítanse poesías, cántanse c...ancións, dinse adiviñas... 


Biblioteca Xosé Neira Vila (Avda. Martínez Garrido 21)
OBRADOIRO HANS CHRISTIAN ANDERSEN

Por mor da celebración do Día Internacional do Libro Infantil e Xuvenil, o centro únese á meta da UNESCO de promover a difusión do libro entre os máis novos, para fomentar o seu enriquecemento cultural.  Para festexar o nacemento duns dos autores máis célebres da literatura infantil, Hans Christian Andersen, ofrecerase unha actividade lúdica baseada na figura deste gran escritor e do seu mundo fantástico.

O aforamento é limitado. Esta actividade é aconsellable para nenos dende 5 anos ata 12 anos.
 
Entrada de balde e aforo limitado (reservar a través do facebook ou e-mail)
Sábado 2 de abril ás 17.00h
Almudena Janeiro, autora de "Contos en cantos".
Almudena nos ofrecerá su especial visión de alguno de los mejores cuentos que tenemos actualmente en nuestra librería.
Seguramente conocereis su voz, por la magnifica interpretación en Contos en Cantos de OQO.

 
B.P.M. de PONTEAREAS
E finalmente, aínda que non en Vigo pero cerquiña, eu estarei  na Bilioteca Pública Municipal de Ponteareas, cun obradoiro de contada e creación de contos co Kamishibay.

martes, 22 de marzo de 2011

NUEVAS EDICIONES EN INGLÉS

A pesar de que o mundo editorial está afectado profundamente pola crise, temos a sorte de dar unha agradable nova:

A colección de Yared sae nunha nova edición en inglés.
Gústanos a idea e realmente quedan moi interesantes estes libros nosos.

lunes, 14 de marzo de 2011

DESDE LA OTRA ORILLA. para no perderse:

Quień pudiera estar ahí para disfrutar de este arte concentrado en 15 fantásticos cuadros.
ENHORABUENA DARI, 
TE DESEO LO MEJOR!!!!